Allemaal weer veilig thuis
Door: Joanne
Blijf op de hoogte en volg JeVe
18 Juli 2012 | Nederland, Duiven
We zijn weer thuis! Athans de meeste van de alle dromers. De Familie Brouwer en Westerink zijn aan het genieten van hun welverdiende rust met hun gezin. Youri is gisteren vanuit het Vliegveld Dortmund meteen door gegaan naar zijn vakantie met ouders in Frankrijk en Gerben is maandag naar het vliegveld gebracht om nog even te genieten van de zon in Italië. Voor de rest geldt dat ze gisteren of vandaag terug zijn gekomen in ons koude kikkerlandje.
De terugreis begon gisterochtend vroeg. Al om half zes moest iedereen opstaan. Wat voor sommige nog midden in de nacht betekende. Corvee groep rood had ontbijt corvee wat betekende nog een kwartier eerder het bedje uit.
Toen begon het afbreken van het kamp definitief. Maandag hadden al veel mensen hun tent afgebroken en hun koffers ingepakt. Een grote groep jongeren hebben hun nacht doorgebracht in de legertent vooraan het kamp, andere sliepen bij elkaar in de tent zodat er nog maar een minimaal aantal tenten afgebroken moesten worden. Waar we dachten dat we iedereen om half zes wakker moesten maken, waren de meeste al wakker geworden. Het afbreken en het klaar maken voor de reis ging erg voorspoedig. En de groep was dan ook op tijd klaar... wat voor deze reis geld als bijna een unicum :-)
Na even wachten waren alle busjes aan gekomen en kon de terugweg beginnen. Voor de camping werd eerst nog afscheid genomen van Anna, Cornel en Andrea. En natuurlijk van Matthijs en Rik die met de bus terug naar nederland zijn gekomen.
En daar gingen we op weg in drie busjes nog eenmaal genieten van het Roemeneense landschap maar ook van de roemeneense rijstijl. Over slechte wegen en kasseien met meer dan 100km/uur en dan heuvel op en af. Maar goed na dik een uur kwamen we aan op het vliegveld. We waren lekker op tijd zodat iedereen nog even kon wakker worden. Gelukkig mocht iedereen het land verlaten en werden er ook geen gekke dingen in de handbagage gevonden. Hier en daar werden wel wat mensen gefouilleerd en gingen wat schoenen uit, maar we mochten allemaal mee. In de taxfree shop werden nog wat laatste spullen ingekocht (flesjes water en chips, maar hier en daar zag ik ook sigaretten en drank de koffers in verdwijnen). In het vliegtuig was het heerlijk rustig.. bijna iedereen heeft de reis slapend door gebracht.
In Dortmund stonden er al een aantal ouders op ons te wachten om ons terug naar Nederland te vervoeren. Na een emotioneel afscheid, met bedankjes hier en daar. Ging iedereen zijn eigen weg. Zelf ging ik met de gezinnen mee terug. En we hebben de reis in Roemeense stijl afgesloten. Hier een korte samenvatting: de auto's van de fam. van Hunen en van der Veer zijn de heenreis gepakeerd door Matthijs. Het was dus een verrassing waar de we auto's zouden vinden. We zijn vol goede moed begonnen aan de zoektocht. We volgende de bordjes die aangaven waar we heen moesten. Halverwege kwamen we een betaal automaat tegen dus besloten we om onze pakeerkaartjes te betalen. Alleen accepteerde de automaten de pinpassen niet. Daniël is terug gegaan om geld te pinnen. Dit ging soepel en onze schuld was binnen no time betaald, we maakte nog grapjes over het feit dat we nu binnen 2 minuten van het terrein af moesten zijn... We vervolgende snel onze zoektocht maar P5 was niet zo gemakkelijk te vinden.. We besloten terug te lopen en nogmaals te kijken waar we dan heen moesten. De borden verwezen ons naar een gebied waar lopen verboden is, om ons niet te veel in de nesten te werken hebben we besloten om met de bus te gaan. De bus naar de parkeerplaatsen ging om de 10 minuten dus we hoefte niet te lang te wachten. Eenmaal in de bus waren we zo bij de juiste parkeergarage. Maar toen kwam het volgende op welke verdieping zouden de auto's staan?? We begonnen bij de begaande grond, maar geen auto te zien, het zelfde geld voor de eeste en tweede verdieping. Gelukkig vonden we op de bovenste verdieping de auto van de fam. van der Veer. We liepen verder opzoek naar de andere auto. We gingen weer terug naar de tweede verdieping en weer naar de eerste. Gelukkig vonden we hem deze keer wel. Nu nog de auto aan de praat krijgen, Matthijs had de heen weg de accu los gemaakt. Deze moest weer vastgemaakt worden en dan zouden we als het goed is weer kunnen rijden. Gelukkig verliep dit goed en voordat we het wisten reden we de parkeergarage uit. Totdat we de eerste partkeerkaart in de paal bij de slagboom wilde doen. Raad eenmaal wat er aan de hand was... de kaart was verlopen. Daniël heeft in zijn beste Duits duidelijk gemaakt wat er aan de hand was en mocht doorrijden. Nu de andere auto nog, na veel drukken op het telefoontje werd er dan eindelijk opgenomen en mochten we ook doorrijden. En zo konden de laatste dromers dan ook Duitsland verlaten op weg naar Nederland. De verdere reis verliep goed, maar de vermoeidheid was duidelijk te merken, voor de veiligheid hebben we in Duitsland nog even een korte stop ingelast. Waarna we onze reis konden hervatten.
Ook de mannen in de bus zijn veilig aankomen in Nederland. Ze hebben in één keer doorgereden naar Nederland en zijn maar liefst 18uur onderweg geweest.
Dit was voor ons de laatste blog, we hebben het als een super middel gevaren om leuke verhalen met iedereen te delen. We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties op de blog's. Dat gaf ons kracht om door te gaan, het is super om te weten dat er zo veel mensen met je meeleven en benieuwd zijn naar onze verhalen. Jullie hebben wel nog foto's van ons te goed, maar ik denk dat de deelnemers die genoeg hebben meegenomen. Mocht er toch behoefte zijn om hier foto's te hebben dan horen we het graag.
Nogmaals bedankt iedereen en een fijne vakantie verder.
Groetjes Joanne
De terugreis begon gisterochtend vroeg. Al om half zes moest iedereen opstaan. Wat voor sommige nog midden in de nacht betekende. Corvee groep rood had ontbijt corvee wat betekende nog een kwartier eerder het bedje uit.
Toen begon het afbreken van het kamp definitief. Maandag hadden al veel mensen hun tent afgebroken en hun koffers ingepakt. Een grote groep jongeren hebben hun nacht doorgebracht in de legertent vooraan het kamp, andere sliepen bij elkaar in de tent zodat er nog maar een minimaal aantal tenten afgebroken moesten worden. Waar we dachten dat we iedereen om half zes wakker moesten maken, waren de meeste al wakker geworden. Het afbreken en het klaar maken voor de reis ging erg voorspoedig. En de groep was dan ook op tijd klaar... wat voor deze reis geld als bijna een unicum :-)
Na even wachten waren alle busjes aan gekomen en kon de terugweg beginnen. Voor de camping werd eerst nog afscheid genomen van Anna, Cornel en Andrea. En natuurlijk van Matthijs en Rik die met de bus terug naar nederland zijn gekomen.
En daar gingen we op weg in drie busjes nog eenmaal genieten van het Roemeneense landschap maar ook van de roemeneense rijstijl. Over slechte wegen en kasseien met meer dan 100km/uur en dan heuvel op en af. Maar goed na dik een uur kwamen we aan op het vliegveld. We waren lekker op tijd zodat iedereen nog even kon wakker worden. Gelukkig mocht iedereen het land verlaten en werden er ook geen gekke dingen in de handbagage gevonden. Hier en daar werden wel wat mensen gefouilleerd en gingen wat schoenen uit, maar we mochten allemaal mee. In de taxfree shop werden nog wat laatste spullen ingekocht (flesjes water en chips, maar hier en daar zag ik ook sigaretten en drank de koffers in verdwijnen). In het vliegtuig was het heerlijk rustig.. bijna iedereen heeft de reis slapend door gebracht.
In Dortmund stonden er al een aantal ouders op ons te wachten om ons terug naar Nederland te vervoeren. Na een emotioneel afscheid, met bedankjes hier en daar. Ging iedereen zijn eigen weg. Zelf ging ik met de gezinnen mee terug. En we hebben de reis in Roemeense stijl afgesloten. Hier een korte samenvatting: de auto's van de fam. van Hunen en van der Veer zijn de heenreis gepakeerd door Matthijs. Het was dus een verrassing waar de we auto's zouden vinden. We zijn vol goede moed begonnen aan de zoektocht. We volgende de bordjes die aangaven waar we heen moesten. Halverwege kwamen we een betaal automaat tegen dus besloten we om onze pakeerkaartjes te betalen. Alleen accepteerde de automaten de pinpassen niet. Daniël is terug gegaan om geld te pinnen. Dit ging soepel en onze schuld was binnen no time betaald, we maakte nog grapjes over het feit dat we nu binnen 2 minuten van het terrein af moesten zijn... We vervolgende snel onze zoektocht maar P5 was niet zo gemakkelijk te vinden.. We besloten terug te lopen en nogmaals te kijken waar we dan heen moesten. De borden verwezen ons naar een gebied waar lopen verboden is, om ons niet te veel in de nesten te werken hebben we besloten om met de bus te gaan. De bus naar de parkeerplaatsen ging om de 10 minuten dus we hoefte niet te lang te wachten. Eenmaal in de bus waren we zo bij de juiste parkeergarage. Maar toen kwam het volgende op welke verdieping zouden de auto's staan?? We begonnen bij de begaande grond, maar geen auto te zien, het zelfde geld voor de eeste en tweede verdieping. Gelukkig vonden we op de bovenste verdieping de auto van de fam. van der Veer. We liepen verder opzoek naar de andere auto. We gingen weer terug naar de tweede verdieping en weer naar de eerste. Gelukkig vonden we hem deze keer wel. Nu nog de auto aan de praat krijgen, Matthijs had de heen weg de accu los gemaakt. Deze moest weer vastgemaakt worden en dan zouden we als het goed is weer kunnen rijden. Gelukkig verliep dit goed en voordat we het wisten reden we de parkeergarage uit. Totdat we de eerste partkeerkaart in de paal bij de slagboom wilde doen. Raad eenmaal wat er aan de hand was... de kaart was verlopen. Daniël heeft in zijn beste Duits duidelijk gemaakt wat er aan de hand was en mocht doorrijden. Nu de andere auto nog, na veel drukken op het telefoontje werd er dan eindelijk opgenomen en mochten we ook doorrijden. En zo konden de laatste dromers dan ook Duitsland verlaten op weg naar Nederland. De verdere reis verliep goed, maar de vermoeidheid was duidelijk te merken, voor de veiligheid hebben we in Duitsland nog even een korte stop ingelast. Waarna we onze reis konden hervatten.
Ook de mannen in de bus zijn veilig aankomen in Nederland. Ze hebben in één keer doorgereden naar Nederland en zijn maar liefst 18uur onderweg geweest.
Dit was voor ons de laatste blog, we hebben het als een super middel gevaren om leuke verhalen met iedereen te delen. We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties op de blog's. Dat gaf ons kracht om door te gaan, het is super om te weten dat er zo veel mensen met je meeleven en benieuwd zijn naar onze verhalen. Jullie hebben wel nog foto's van ons te goed, maar ik denk dat de deelnemers die genoeg hebben meegenomen. Mocht er toch behoefte zijn om hier foto's te hebben dan horen we het graag.
Nogmaals bedankt iedereen en een fijne vakantie verder.
Groetjes Joanne
-
18 Juli 2012 - 14:58
Henk Hofstede:
dierbare allemaal,
Gelukkig weer thuis wat een feest
hart groeten
Henk Hofstede -
18 Juli 2012 - 16:15
Petries:
O, wat waren we benieuwd hoe de reis was verlopen en of iedereen veilig thuis was gekomen. Wat fijn dus Joanne dat je vandaag je blog schreef.
Nu zijn we weer helemaal op de hoogte en hebben we weer genoten van... snif.. het laatste mooie reisverhaal van jullie.
Komt er nog een foto/vertelavond?
Ook voor geinteresseerden vanuit de gemeente? Allen veel sterkte met het weer wennen in Holland!
-
18 Juli 2012 - 20:32
Dick&Joke:
Fijn dat jullie allemaal weeer veilig in Nederland zijn aangekomen, behalve dan de vakantiegangers die nog even nagenieten. Mooi verhaal, over het zoeken en terug krijgen van de auto's in Dortmund. Gelukkig is alles goedgekomen!! We hopen nog veel verhalen van deze reis te horen en hebben alvast erg genoten van jullie verhalen op deze blog!! Prachtig, wat jullie hebben gedaan!! We zien jullie binnenkort!! Tot dan!! -
19 Juli 2012 - 07:21
Guus & Gerda:
Bedankt!!! voor alle verslagen iedereen en heerlijk weer iedereen veilig thuis! -
21 Juli 2012 - 08:38
Bert En Jacqueline Z:
Droom'ers,
Hartelijk dank voor al jullie verslagen. Het was heel fijn zo met jullie mee te kunnen leven. Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. Wij zijn er morgen niet om jullie in de kerk te verwelkomen. Daarom langs deze weg. Prachtig wat jullie deden. -
21 Juli 2012 - 20:49
Marleen:
JA, ook wij zijn benieuwd naar foto's en live-verhalen!! Al was het ook super om dagelijks even een verhaaltje te lezen over jullie bezigheden, ervaringen en grappige anekdotes ;-) Fijn dat alles goed is gegaan, onder Zijn zegen.
Ps (moet aan lied denken 'Vader, maak ons tot een Zegen, hier in de woestijn, wachtend op uw milde regen, om zelf tot bron te zijn... Zo'n toepasselijk lied (710 vlg mij)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
